Σκέφτομαι καμία φορά πως τα άγια λείψανα ζουν μια δεύτερη ζωή. Πράγματι από τη στιγμή του θανάτου του κατόχου τους, τα κόκαλα του μάρτυρα ή άγιου, θάβονται, ξεθάβονται, τεμαχίζονται, κονιορτοποιούνται (αρχαία συνήθεια η κονιορτοποίηση αγίων λειψάνων και η κατάποσή τους προς ίαση σοβαρών ασθενειών), τοποθετούνται σε ναούς και εγκαινιάζουν θεία θυσιαστήρια, αφού πάνω τους οικοδομείται [...]![]()
