“Ενα χαρτομάντηλο;” μια φωνή έκοψε σε χίλια κομμάτια τις σκέψεις μου. Επιασα να τις μαζέψω. Δύσκολο. Κοίταξα τριγύρω. Να βρω τον υπαίτιο. Να ζητήσω το λόγο. Οι σκέψεις πέταξαν. Λέφτερες. “Χαρτομάντηλο;” ακούστηκε ξανά η παιδική φωνή Και νάτος που καθόνταν πάνω σε ένα κομμάτι χαρτόνι μπροστά μου. Τραντάχτηκε το βλέμμα μου. Η μήπως ήταν η […]![]()
