Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Προικοννήσου κ.κ. ΙΩΣΗΦ Μεγαλωμένος σε λευϊτική οικογένεια, χαιρόμουνα την παρουσία του Ιερέα παππού μου. Φιλακόλουθος και λειτουργικότατος, μύριζε «παπαδίλα». Μια γλυκειά αύρα από μοσχολίβανο, από μελισσοκέρι και λάδι. Ενα άρωμα «ουκ εκ του κόσμου τούτου», που σε τραβούσε κοντά του κ’ ήθελες να τον βλέπεις με τ’ άσπρα του γένια, ιλαρό, γλυκύ, [...]![]()
