(( Παραμύθησον Κόρη το Βατοπαίδιον)) και εις πέρατα απόθεσον, τον εχθρόν και πολέμιον… Συ του πειρασμού, απροσπέλαστον, ναρκοπέδιον ματαίωσον άχραντε, μισοκάλου, απεχθές τούτον σχέδιον. Ποίμνη σου καλώς, Ηγεμόνευε, Παναγία μου αίτησιν γονυπετώς σου ψάλλομεν, Παραμυθία μου. Πάλιν πειρατές, προ της μάνδρας σου της τιμίου, ουκ ορούν οι ασεβείς , αρετής , τόυτον ταμείον Κάλαμον Χριστού, [...]![]()
